Hoi allemaal!
Wat een geweldig avontuur hebben wij mogen beleven! Precies een week geleden waren we nog in Yerevan, de hoofdstad van het prachtige land waar wij geweest zijn. We missen Armenië, of nouja de meesten van ons denk ik. We missen de warmte, de zon (die hier nu trouwens ook wel schijnt), de kindjes, het met elkaar bezig zijn, de groep en de duimtrofees.
We hebben een geweldige tijd gehad in Armenië, een reis om nooit te vergeten. We hebben ontzettend veel geleerd en ook erg veel nieuwe indrukken opgedaan. Sommige dingen hebben veel impact gemaakt op ons, in het bijzonder de gehandicapte kinderen in het kindertehuis. Het is moeilijk om te zien hoe zwaar sommige kinderen het hebben. Er waren bijvoorbeeld kinderen die hun hele leven in een rolstoel zitten, die niks kunnen doen en niet kunnen communiceren. Hoe ga je daar mee om?
Fijn was het om andere, minder gehandicapte, kinderen, weer even te laten lachen. Het deed ons goed om speelgoed aan de kinderen van het kindertehuis te geven en om ze vrolijk te zien.
"I alone cannot change the world
But I can cast a stone across the water to create many ripples"
Het is heel raar om weer in Nederland te zijn. We hebben het zo goed hier! Raar dat je je dat pas beseft als je weg bent geweest. In Nederland is alles mogelijk. Zelfs als het niet mogelijk is, kan het tóch wel. Onder ons hangt een vangnet wat ons op vangt als het niet lukt. Dat is in Armenië wel anders. Gelukkig bestaat het kindertehuis om deze waardevolle, gehandicapte kinderen op te vangen.
Zou je graag een milionair willen zijn? Waarschijnlijk wel, want dan heb je veel geld en kun je alles kopen. Word je echt gelukkig van veel geld? Het leven van deze Armeense mensen is in onze ogen niet perfect, maar wij weten nu wel dat je ook gelukkig kunt zijn met de dingen die je wél hebt. De Armenen zijn namelijk, ondanks dat ze minder te besteden hebben dan ons, ontzettend gastvrij en deden alles om ons blij te maken. En dat er weinig geld is? Dat maakt op dat moment even helemaal niks uit. We hopen dat de Armenen blijven geloven in een betere toekomst, want dat is zeker mogelijk!
Wat een geweldig avontuur hebben wij mogen beleven! Precies een week geleden waren we nog in Yerevan, de hoofdstad van het prachtige land waar wij geweest zijn. We missen Armenië, of nouja de meesten van ons denk ik. We missen de warmte, de zon (die hier nu trouwens ook wel schijnt), de kindjes, het met elkaar bezig zijn, de groep en de duimtrofees.
We hebben een geweldige tijd gehad in Armenië, een reis om nooit te vergeten. We hebben ontzettend veel geleerd en ook erg veel nieuwe indrukken opgedaan. Sommige dingen hebben veel impact gemaakt op ons, in het bijzonder de gehandicapte kinderen in het kindertehuis. Het is moeilijk om te zien hoe zwaar sommige kinderen het hebben. Er waren bijvoorbeeld kinderen die hun hele leven in een rolstoel zitten, die niks kunnen doen en niet kunnen communiceren. Hoe ga je daar mee om?
Fijn was het om andere, minder gehandicapte, kinderen, weer even te laten lachen. Het deed ons goed om speelgoed aan de kinderen van het kindertehuis te geven en om ze vrolijk te zien.
"I alone cannot change the world
But I can cast a stone across the water to create many ripples"
Het is heel raar om weer in Nederland te zijn. We hebben het zo goed hier! Raar dat je je dat pas beseft als je weg bent geweest. In Nederland is alles mogelijk. Zelfs als het niet mogelijk is, kan het tóch wel. Onder ons hangt een vangnet wat ons op vangt als het niet lukt. Dat is in Armenië wel anders. Gelukkig bestaat het kindertehuis om deze waardevolle, gehandicapte kinderen op te vangen.
Zou je graag een milionair willen zijn? Waarschijnlijk wel, want dan heb je veel geld en kun je alles kopen. Word je echt gelukkig van veel geld? Het leven van deze Armeense mensen is in onze ogen niet perfect, maar wij weten nu wel dat je ook gelukkig kunt zijn met de dingen die je wél hebt. De Armenen zijn namelijk, ondanks dat ze minder te besteden hebben dan ons, ontzettend gastvrij en deden alles om ons blij te maken. En dat er weinig geld is? Dat maakt op dat moment even helemaal niks uit. We hopen dat de Armenen blijven geloven in een betere toekomst, want dat is zeker mogelijk!
En nu verder? Onze reis is voorbij, maar als ik Eva mag quoten: ‘De Lafa-meiden blijven altijd bestaan, alleen hebben we nu ons doel behaald!’. Iedereen is weer terug in zijn eigen leven. Eva begon zaterdag gelijk weer met werken (respect!). Ook Inge is al weer begonnen met werken. Marieke en Loes kregen geen genoeg van elkaar en zijn nog een week samen op vakantie. Livi is lekker aan het genieten van een wellness vakantie, want na al dat harde werken en minder goede hygiëne verdien je toch wel wat goeds. Betsie geniet nog van haar laatste daagjes vakantie, terwijl Meike nog uitkijkt naar de vakantie met haar ouders en zus. Christel gaat maandag op kamers in Maastricht. Ik, Judith, schrijf deze laatste blog, en ben bezig met een filmpje over onze reis.
Laorne for Armenia is nog niet klaar. Wij hebben een ‘(Little) Bridge’ gebouwd van Laren naar Armenië. Zoals beloofd in onze uitzwaaidienst, gaan we die brug ook terugbouwen naar Nederland. Daarom willen we alle geïnteresseerden vertellen over onze reis. Jullie kunnen naar ons komen luisteren in o.a. Laren en Harfsen. Er komen nog meer data, dat moet nog afgesproken worden.
Wij hadden deze reis niet kunnen maken zonder jullie hulp. Daarom willen we iedereen die, op welke manier dan ook, zijn steentje heeft bijgedragen bedanken. Jullie zijn SUPER!
"If we stand together, we can change the world!"
Heeel veel liefs!
Loes, Eva, Meike, Christel, Marieke, Livi, Judith, Betsie en Inge
Laorne for Armenia is nog niet klaar. Wij hebben een ‘(Little) Bridge’ gebouwd van Laren naar Armenië. Zoals beloofd in onze uitzwaaidienst, gaan we die brug ook terugbouwen naar Nederland. Daarom willen we alle geïnteresseerden vertellen over onze reis. Jullie kunnen naar ons komen luisteren in o.a. Laren en Harfsen. Er komen nog meer data, dat moet nog afgesproken worden.
- Zondagochtend 4 september: kerk in Harfsen
- Vrijdagavond 4 november: cultuurhus in Laren
Wij hadden deze reis niet kunnen maken zonder jullie hulp. Daarom willen we iedereen die, op welke manier dan ook, zijn steentje heeft bijgedragen bedanken. Jullie zijn SUPER!
"If we stand together, we can change the world!"
Heeel veel liefs!
Loes, Eva, Meike, Christel, Marieke, Livi, Judith, Betsie en Inge